Դպրոցական տարիքում տեսնում էի, որ կարելի է սուտ խոսել ու ավելի հեշտ ապրել: Այդ ժամանակ նաև հասկացա, որ ես այդ մեթոդով չեմ կարող առաջ շարժվել, քանի որ չէի կարողանում ստել՝ բռնվում էի առաջին իսկ փորձերից: Դա պատճառներից մեկն էր, որ մասնագիտության ընտրություն կատարելիս որոշեցի չգնալ թատրոնի կամ խաղարկային կինոյի աշխարհ, որտեղ հանդիսատեսը գալիս է՝ հույս ունենալով, որ իրեն կհամոզեն հորինվածքի ճշմարտացիւթյան մեջ:
Ինստիտուտի ուսումից ու պրակտիկայից տարիներ անց՝ այժմ, վավերագրական կինոռեժիսուրայի ամենակարևոր բաղադրիչը համարում եմ ազնվությունը, որ գոյանում է կինոստեղծողի և կինոդիտողի միջև:
As a documentary filmmaker I was formed mainly with the help of my 2 masters. Armen Dovlatyan was my bachelor’s degree master for 5 years who was staying with us in institute till 1am to finish the editing or performance rehearsals. The technical part of editing is possible to learn in several weeks, but the artistic and creative professionalism needs to train the brain and eyes for years. The second person is Harutyun Khachatryan, the founder of Golden Apricot International Film Festival, who was my lead in Master’s degree. Master classes and workshops of world famous filmmakers, classical and modern films with high sense of aesthetics and art-house mood also were organized by the Golden Apricot.
After my study I was lucky enough to meet major producers, who liked my style in documentary and said that they are ready to hire me as a director on the condition that I should keep my style.
Trailers of my films
My films available online
